کلامیدیا چیست؟ + روش‌های درمان کلامیدیا

سلامت جنسی

 

کلامیدیا (chlamydia) یک عفونت باکتریایی و یکی از انواع بیماری‌های مقاربتی است که از طریق رابطه جنسی پرخطر با فرد مبتلا به عفونت به وجود می‌آید. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری هیچ علامتی ندارند، به همین دلیل می‌توانند عفونت را به‌صورت ناخواسته منتقل کنند. این بیماری اگرچه ممکن است در هر فردی و در هر گروه سنی رخ دهد، اما در میان زنان جوان شایع‌تر است. درمان آن دشوار نیست و اولین قدم آن تشخیص به‌موقع با تست کلامیدیا است اما در صورت درمان نشدن ممکن است منجر به مشکلات سلامتی جدی‌تری شود. اگر به ابتلا به این بیماری مشکوک هستید بهتر است آزمایش خون دهید.

انواع کلامیدیا

chlamydia نوعی عفونت مقاربتی شایع بین زنان و مردان است. این بیماری توسط یک باکتری ایجاد می‌شود و انواع مختلفی دارد. به‌طورکلی بیشتر افراد مبتلا به این بیماری درگیر به سه نوع آن می‌شوند که عبارت‌اند از:

  • تراکوماتیس
  • پنومونیه یا کلامیدوفیلا پنومونیه
  • پسیتاکی

علائم کلامیدیا

علائم عفونت کلامیدیا چیست؟

عفونت chlamydia و برخی از بیماری‌های مقاربتی در ابتدا غالباً بدون علامت خواهد بود یا اینکه نشانه‌های کمی ایجاد می‌کند. حتی در مواردی که علائمی وجود دارد، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا ظاهر شوند. علائم کلامیدیا در زنان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • خونریزی واژن به‌طور غیرطبیعی
  • درد هنگام رابطه جنسی
  • تب با درجه پایین
  • لکه‌بینی بین دوره‌های عادت ماهیانه
  • احساس سوزش هنگام ادرار کردن
  • ترشحات غیرطبیعی که مایل به زرد است و بوی غیرمعمولی دارد

علائم کلامیدیا در مردان

کلامیدیا در مردان هم می‌تواند علائم زیر را ایجاد کند:

  • ترشحات از آلت تناسلی
  • ادرار دردناک
  • بیضه‌های متورم و دردناک
  • خونریزی از رکتوم

البته علائم در بسیاری از موارد با بیماری سوزاک، همپوشانی دارد. این امر ممکن است تشخیص درست نوع عفونت را دشوار کند که البته این امر ضرورت آزمایش را بیشتر روشن می‌کند. حتی ممکن است آزمایش روشن کند که بیماری کلامیدیایی و سوزاک را به‌طور هم‌زمان دارید، اما باید توجه داشت که یکی باعث دیگری نمی‌شود. به‌طورکلی هرچقدر تشخیص این بیماری با سرعت بیشتری انجام شود، درمان کلامیدیا نیز زودتر انجام خواهد شد. توصیه می‌شود تا در صورت داشتن علائم، حتما آزمایش بیماری‌ های مقاربتی را انجام دهید. شما می‌توانید با کلیک بر روی بنر زیر، این آزمایشات را در منزل انجام دهید و تفسیر آن را نیز در خانه دریافت نمایید.

چه عواملی خطر ابتلا به chlamydia را افزایش می‌دهد؟

عواملی که می‌تواند خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا را افزایش دهند عبارت‌اند از:

  • داشتن فعالیت جنسی قبل از ۲۵ سالگی
  • داشتن چندین شریک جنسی
  • عدم استفاده از کاندوم
  • سابقه عفونت مقاربتی

به گفته‌ی mayoclinic عوارض بیماری chlamydia عبارت است از:

  • بیماری التهابی لگن (PID)
  • اپیدیدیمیت (عفونت نزدیک بیضه‌ها)
  • عفونت غده پروستات
  • انتقال عفونت از مادر به نوزاد هنگام زایمان
  • بارداری خارج از رحم
  • ناباروری
  • آرتریت واکنشی

درمان کلامیدیا

موثرترین و رایج‌ترین روش درمانی که در حال حاضر برای برطرف کردن این بیماری تجویز می‌شود، درمان آنتی‌بیوتیکی است. درمان کلامیدیا با آنتی‌بیوتیک ممکن است به‌تدریج و یا با یک دوز انجام بگیرد. این احتمال وجود دارد که پزشک یک دوز بزرگ تجویز کند. در روش دیگر پزشک توصیه می‌کند بیمار به مدت ۵ تا ۱۰ روز یک تا چند بار آنتی‌بیوتیک مصرف کند.

معمولا ابتلا به این بیماری  با درمان دارویی در طول یک فرآیند ۷ تا ۱۴ روزه درمان می‌شود. در مدت کنترل و درمان لازم است که بیمار از داشتن رابطه جنسی اجتناب کند. نکته حائز اهمیت دیگری که باید در مورد درمان این بیماری به آن اشاره نمود، درمان و کنترل وضعیت شریک جنسی فرد مبتلا به کلامیدیا است. ازآنجایی‌که کلامیدیا یک بیماری مقاربتی است و قابلیت سرایت دارد، بنابراین شریک جنسی فرد بیمار نیز باید تحت درمان دارویی قرار بگیرد. درصورتی‌که درمان دارویی یک سویه انجام گیرد، ریسک انتقال یافتن و عود مجدد بیماری تقویت می‌شود.

عفونت کلامیدیا واژن اغلب با تجویز داروهای آنتی‌بیوتیک تحت کنترل و درمان قرار می‌گیرد. بیش از ۹۵ درصد از مبتلایان به عفونت کلامیدیا واژن در صورت پیگیری درست روند درمان دارویی به هدف درمانی مطلوب دست پیدا می‌کنند. درمان با آنتی‌بیوتیک معمولاً پس از تائید عفونت توسط آزمایش شروع می‌شود.

درمان کلامیدیا

آنتی‌بیوتیک برای درمان chlamydia

به‌طورکلی مبتلایان به این بیماری با آنتی‌بیوتیک مورد درمان قرار می‌گیرند. در غالب موارد افراد مبتلا با مصرف درست آنتی‌بیوتیک‌ها کاملاً درمان می‌شوند. پزشک اغلب پس از بررسی نتایج آزمایش و تایید ابتلا به عفونت کلامیدیا آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. همچنین اگر بیمار نشانه‌های واضح عفونت را داشته باشد، این امکان وجود دارد که پزشک پیش از آزمایش درمان را شروع کند.

یکی از موثرترین روش‌های درمان آنتی‌بیوتیکی عفونت کلامیدیا، درمان با آزیترومایسین است. در این روش درمانی پزشک یک دوز ۱ گرمی و یک دوز ۵۰۰ میلی‌گرمی تجویز می‌کند. این درمان در طول ۲ روز انجام می‌گیرد. در روز اول بیمار دوز ۱ گرمی دارو و در روز بعد دوز ۵۰۰ میلی‌گرمی را دریافت می‌کند.

داکسی سایکلین

داکسی سایکلین یکی از دو آنتی‌بیوتیکی پرمصرفی است که جهت درمان عفونت کلامیدیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. درمان دارویی با داکسی سایکلین معمولاً بیش از ۷ روز به طول نمی‌انجامد. در طول ۱ هفته بیمار باید هرروز میزان مشخصی از داکسی سایکلین که پزشک تجویز کرده را مصرف کند.

سیپروفلوکساسین

یکی از داروهای موثر در درمان عفونت کلامیدیا سیپروفلوکساسین است. درمان با سیپروفلوکساسین معمولاً طول درمان ۳ روزه دارد. در طول ۳ روز بیمار هرروز باید دو بار سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلی‌گرمی مصرف کند. این درمان دارویی در زنان باردار مبتلا به این عفونت نیز بلامانع است.

توجه داشته باشید که این مطلب، جایگزین نظرات و توصیه‌های تخصصی پزشکان نیست و هرگز از این مطلب به‌عنوان جایگزین توصیه پزشکان استفاده نکنید.

مترونیدازول

درمان عفونت کلامیدیا با مترونیدازول یک روش مورد تایید نیست. در حقیقت مترونیدازول توان و قابلیت درمان این عفونت را ندارد و برای کنترل این بیمار تجویز و توصیه نمی‌شود؛ اما گاهی دیده می‌شود که این دارو جهت کنترل این بیماری تجویز می‌شود.

درصورتی‌که نشانه‌های عفونت بعد از اتمام دوره درمانی با داکسی سایکلین، لووفلوکساسین و آزیترومایسین برجای بمانند، مترونیدازول تجویز می‌شود. گاهی این دارو برای درمان عفونت‌های باکتریایی احتمالی که نشانه‌هایی شبیه به کلامیدیا ایجاد می‌کنند، تجویز می‌شود. واژینوز باکتریایی، بیماری التهابی لگنی متوسط و تریکومونیازیس ازجمله عارضه‌هایی هستند که با داروی مترونیدازول تحت کنترل و درمان قرار می‌گیرند.

درمان کلامیدیا با آزیترومایسین

درمان عفونت تراکوماتیس

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس تنها با یک دوره نه‌چندان طولانی آنتی‌بیوتیک مورد درمان قرار می‌گیرد. نوع درمان بستگی به شرایط بیمار و شدت بیماری دارد. ممکن است در طول یک روز بیمار نیاز به دریافت یک یا چند آنتی‌بیوتیک داشته باشد. همچنین ممکن است درمان به روش مگادوز در یک دوره ۲ تا ۳ روزه انجام بگیرد.

علاوه بر فرد مبتلایی که علائم بیماری را دارد، شریک جنسی او نیز حتی اگر بی علامت باشد باید تحت درمان قرار بگیرد. درصورتی‌که تراکوماتیس تحت درمان قرار نگیرد سبب بروز التهاب لگن می‌شود. ناباروری، حاملگی خارج رحمی و دردهای لگنی ازجمله اثراتی هستند که درپی کلامیدیای درمان‌نشده رخ می‌دهند.

سقط جنین کلامیدیایی

سقط کلامیدیایی یکی از شرایط جدی است که در زنان باردار مبتلا به کلامیدیا رخ می‌دهد. این وضعیت معمولاً در ۳ هفته آخر بارداری رخ می‌دهد. متولد شدن یا خارج شدن یک جنین مرده و جفت ملتهب ممکن است اثرات جدی ابتلا به کلامیدیا باشد. همچنین برخی از زنان مبتلا به کلامیدیا شانس به دنیا آوردن نوزاد را دارند. اما این احتمال وجود دارد که نوزاد بسیار ضعیف باشد و بیش از ۴۸ ساعت زنده نماند.

درمان خانگی کلامیدیا

هنوز تایید نشده که درمان‌های خانگی بتوانند درمانگر کلامیدیا باشند، اما ممکن است برخی روش‌های خانگی بتوانند در کنترل علائم و پیشگیری از عود بیماری تأثیرگذار باشند. ازجمله روش‌های خانگی مبارزه با عفونت کلامیدیا می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

پروبیوتیک

ماست بز، کامبوچا و کفیر نارگیل حجم بالایی از باکتری‌های سالم و مفید دارند. پروبیوتیک موجود در این مواد غذایی به بدن کمک می‌کنند تا راحت‌تر با کلامیدیا و دیگر باکتری‌های بد مقابله کند.

درمان خانگی کلامیدیا

روغن اورگانو

عصاره اورگانو سرشار از تیمول و کارواکرول است و خاصیت ضد عفونت دارد. این ترکیبات می‌توانند در مبارزه با باکتری‌های کلامیدیا موثر باشند.

سیر

 یکی از موثرترین مواد غذایی در مبارزه با عفونت‌ها  سیر است. سیر حاوی ماده شیمیایی به نام آلیسین است و خاصیت ضدویروسی، ضد قارچی و ضد میکروبی دارد. افراد مبتلا به عفونت کلامیدیا می‌توانند با گنجاندن سیر در وعده‌های غذایی خود ایمنی بدن را افزایش داده و با نشانه‌های کلامیدیا مبارزه کنند.

گل مهر طلا

یکی از گیاهانی که می‌تواند در درمان عفونت کلامیدیا بخصوص از نوع چشمی موثر باشد، گل مهر طلا است. در حقیقت ماده بربرین موجود در گل مهر طلا منجر به درمان و کنترل علائم کلامیدیا چشم می‌شود. بربرین یک ماده قلیایی است و خاصیت ضد باکتریایی و ضدویروسی دارد. طبق مطالعات صورت گرفته افراد مبتلا به کلامیدیای چشم پس از مصرف قطره چشم حاوی بربرین حتی تا یک سال پس از درمان نیز برگشت بیماری را تجربه نمی‌کنند.

راه‌های انتقال کلامیدیا

رایج‌ترین راه‌های انتقال کلامیدیا رابطه جنسی به‌صورت واژینال، دهانی و مقعدی است. همچنین مبتلایان به کلامیدیا ممکن است عارضه را از مادر خود حین زایمان دریافت کنند. درصورتی‌که نوزاد عارضه را از مادر خود در هنگام تولد دریافت کند، احتمال اینکه دچار ذات‌الریه و عفونت چشمی جدی شود بسیار قوت می‌گیرد. اگر شک دارید که به این بیماری مبتلا شده‌اید، بهترین راه تشخیص انجام آزمایش std است.

توجه داشته باشید که این مطلب، جایگزین نظرات و توصیه‌های تخصصی پزشکان نیست و هرگز از این مطلب به‌عنوان جایگزین توصیه پزشکان استفاده نکنید.

منبع
mayoclinicmayoclinicnhsdrugshealthinfo
homeca-doctors

مطالب بالا با تایید دکتر سیدحسن مرتضوی منتشر شده است.

تخصص پزشک: پزشک عمومی

فارغ‌التحصیل دانشگاه: دانشگاه علوم پزشکی اراک

شماره نظام پزشکی: 155058

مقالاتی که شاید برایتان جالب باشد

نظرات

شماره تلفن همراه و نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا