قرص لووفلوکساسین برای چیست؟ عوارض و تداخلات دارویی

آنتی بیوتیک‌ها رایج‌ترین داروهایی هستند که برای درمان عفونت‌های باکتریایی تجویز می‌شوند؛ با این حال، گاهی اوقات عفونت‌ها چنان مقاوم یا حاد می‌گردند که آنتی بیوتیک‌های رایج، برای درمان آن‌ها نتیجه بخش نیستند. به همین دلیل، در این شرایط باید از داروهای قوی‌تری مانند قرص لووفلوکساسین استفاده کرد؛ اما این دارو با وجود اثربخشی قابل توجه، می‌تواند عوارض جدی را در بعضی افراد به وجود آورد که مصرف آن را با محدودیت روبرو کرده است. در این مقاله سعی داریم به معرفی جامع این دارو، نحوه مصرف، عوارض جانبی احتمالی و تداخلات دارویی آن بپردازیم.

قرص لووفلوکساسین برای چیست؟

لووفلوکساسین (تاوانکس) نوعی آنتی بیوتیک است که برای درمان انواع مختلفی از عفونت‌های باکتریایی تجویز می‌شود. همچنین از این دارو برای درمان افرادی که در معرض سیاه زخم یا انواع خاصی از طاعون قرار گرفته‌اند استفاده می‌شود. به طور معمول، لووفلوکساسین فقط برای عفونت‌های مورد استفاده قرار می‌گیرد که با آنتی بیوتیک‌های کم‌خطرتر قابل درمان نباشند. زیرا قرص لووفلوکساسین در دسته آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون قرار دارد و این گروه از داروها ممکن است عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشند.

این دارو با نابودی باکتری‌ها یا مهار رشد آن‌ها عمل می‌کند؛ با این وجود، برای درمان سرماخوردگی، آنفلوانزا یا سایر عفونت‌های ویروسی تاثیری ندارد. دریافت این دارو صرفا با نسخه پزشک امکان‌پذیر است.

اطلاعات شناسنامه‌ای لووفلوکساسین

در جدول زیر می‌توانید مشخصات لووفلوکساسین را به صورت خلاصه مشاهده نمایید:

اشکال دارویی لووفلوکساسین

اشکال دارویی این دارو به شرح زیر است:

• شربت لووفلوکساسین ۲۵ میلی گرم در هر میلی لیتر
• قرص لووفلوکساسین ۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ میلی گرم
• آمپول لووفلوکساسین
• قطره لووفلوکساسین

مطالعه بیشتر: قرص آزیترومایسین برای چیست؟

کاربرد قرص لووفلوکساسین

لووفلوکساسین برای درمان طیف گسترده‌ای از عفونت‌های زیر که توسط باکتری‌های خاص ایجاد می‌شوند، به کار می‌رود:

• عفونت‌های ریوی مانند برونشیت و ذات الریه
• عفونت‌های سینوسی
• عفونت‌های پوستی
• عفونت‌های کلیه یا مثانه
• عفونت‌های پروستات
• انواع خاصی از عفونت‌های سیاه زخم
• بیماری طاعون

با این حال، ممکن است قرص لووفلوکساسین برای برخی از عفونت‌های فوق مناسب نباشد که این مسئله به نوع باکتری عامل عفونت بستگی دارد. در برخی موارد، باکتری‌ها ممکن است در برابر لووفلوکساسین مقاوم شده باشند که این موضوع باعث کاهش اثرگذاری دارو می‌شود. لازم به ذکر است که این دارو ممکن است برای سایر مواردی که توسط پزشک تشخیص داده می‌شود نیز تجویز گردد.

در مقاله‌ای در سایت معتبر پزشکی Cleveland Clinic ادعا شده است:

«این دارو ممکن است باعث واکنش‌های پوستی جدی شود. این واکنش‌ها می‌توانند هفته‌ها تا ماه‌ها پس از شروع مصرف دارو رخ دهند. در صورت مشاهده تب یا علائم شبه آنفولانزا همراه با بثورات پوستی، فورا با تیم مراقبت خود تماس بگیرید. بثورات ممکن است قرمز یا بنفش باشند و سپس به تاول یا پوسته پوسته تبدیل شوند. همچنین ممکن است متوجه بثورات قرمز همراه با تورم صورت، لب‌ها یا غدد لنفاوی در گردن یا زیر بغل خود شوید.»

متن انگلیسی:

This medication may cause serious skin reactions. They can happen weeks to months after starting the medication. Contact your care team right away if you notice fevers or flu-like symptoms with a rash. The rash may be red or purple and then turn into blisters or peeling of the skin. You may also notice a red rash with swelling of the face, lips, or lymph nodes in your neck or under your arms.

میزان اثربخشی قرص لووفلوکساسین

لووفلوکساسین یک آنتی بیوتیک قوی است و از اصلی‌ترین داروهای دسته فلوروکینولون‌ها محسوب می‌شود. با این حال، به دلیل خطر عوارض جانبی جدی، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) توصیه کرده است که این داروها برای شرایط شایع مانند سینوزیت، برونشیت و عفونت‌های ادراری عادی مناسب نیستند و تنها زمانی باید تجویز شوند که درمان با سایر آنتی‌بیوتیک‌های کم‌خطرتر با شکست مواجه شده باشد.

لووفلوکساسین تقریبا طی ۱ تا ۲ ساعت پس از مصرف شروع به اثر کرده و مانند سایر آنتی‌بیوتیک‌ها، باید ظرف چند روز باعث بهبود علائم شود. بعضی تحقیقات نشان می‌دهد که این دارو می‌تواند تا ۹۰ درصد در کاهش عفونت‌های حاد موثر واقع شود.

مطالعه بیشتر: قرص سیپروفلوکساسین برای چیست؟

نحوه مصرف لووفلوکساسین

قرص لووفلوکساسین را همراه با یک لیوان آب پر (۲۴۰ میلی لیتر) مصرف کنید؛ مگر اینکه پزشک دستور دیگری داده باشد. همچنین باید چندین لیوان آب اضافی در طول روز مصرف کنید؛ زیرا نوشیدن آب زیاد به پیشگیری از برخی عوارض ناخواسته این دارو کمک می‌کند. شربت خوراکی لووفلوکساسین باید یک ساعت قبل یا دو ساعت پس از صرف غذا مصرف شود. حتی اگر پس از مصرف چند دوز اول احساس بهبودی کردید، دارو را برای کل مدت درمان ادامه دهید. اگر خیلی زود مصرف دارو را قطع کنید، ممکن است عفونت شما به طور کامل برطرف نشود. رایج‌ترین دوز مصرفی لووفلوکساسین به شرح زیر است:

برای درمان سیاه زخم

شربت خوراکی:

• بزرگسالان و کودکان ۶ ماهه و بالاتر با وزن بیش از ۵۰ کیلوگرم: 500 میلی گرم یک بار در روز
• کودکان ۶ ماهه و بالاتر با وزن کمتر از ۵۰ کیلوگرم: دوز بر اساس وزن بدن بوده و باید توسط پزشک تعیین شود. معمولا ۸ میلی گرم دارو به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در هر نوبت، دو بار در روز؛ با این حال، دوز مصرفی معمولا بیش از ۲۵۰ میلی گرم در روز نیست.
• کودکان زیر ۶ ماه: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

قرص:

• بزرگسالان و کودکان ۶ ماهه و بالاتر با وزن بیش از ۵۰ کیلوگرم: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت ۶۰ روز
• کودکان ۶ ماهه و بالاتر با وزن ۳۰ تا ۵۰ کیلوگرم: 250 میلی گرم هر ۱۲ ساعت به مدت ۶۰ روز
• کودکان زیر ۶ ماه یا با وزن کمتر از ۳۰ کیلوگرم: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

برای درمان عفونت‌ها

فرم‌های خوراکی (شربت یا قرص):

• بزرگسالان: 250 تا ۷۵۰ میلی گرم، یک بار در روز.
• کودکان: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

برای درمان طاعون

شربت خوراکی:

• بزرگسالان و کودکان ۶ ماهه و بالاتر با وزن بیش از ۵۰ کیلوگرم: 500 میلی گرم یک بار در روز
• کودکان ۶ ماهه و بالاتر با وزن کمتر از ۵۰ کیلوگرم: دوز بر اساس وزن بدن بوده و باید توسط پزشک تعیین شود. معمولا ۸ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در هر نوبت، دو بار در روز؛ با این حال، دوز مصرفی معمولا بیش از ۲۵۰ میلی گرم در روز نیست.
• کودکان زیر ۶ ماه: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

قرص:

• بزرگسالان و کودکان ۶ ماهه و بالاتر با وزن ۵۰ کیلوگرم یا بیشتر: قرص لووفلوکساسین ۵۰۰ میلی گرم یک بار در روز به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز
• کودکان ۶ ماهه و بالاتر با وزن ۳۰ تا ۵۰ کیلوگرم: 250 میلی گرم، هر ۱۲ ساعت به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز
• کودکان زیر ۶ ماه یا با وزن کمتر از ۳۰ کیلوگرم: مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

موارد احتیاط مصرف لووفلوکساسین

پیش از مصرف این دارو، حتما به نکات احتیاطی زیر دقت نمایید:

• تا زمانی که از نحوه تاثیر قرص لووفلوکساسین بر بدن خود مطمئن نشده‌اید، از رانندگی یا انجام فعالیت‌های پرخطر خودداری کنید؛ زیرا این دارو ممکن است سرعت واکنش شما را کاهش دهد.
• داروهای آنتی بیوتیک می‌توانند باعث اسهال شوند که ممکن است نشانه یک عفونت جدید باشد. در صورت بروز اسهال آبکی یا خونی، پیش از مصرف هرگونه داروی ضد اسهال با پزشک خود تماس بگیرید.
• قرص لووفلوکساسین حساسیت پوست شما به نور آفتاب را افزایش می‌دهد؛ بنابرین در طول درمان از قرار گرفتن در برابر نور مستقیم خورشید و دستگاه‌های سولاریوم پرهیز کنید. در زمان حضور در فضای آزاد، لباس محافظ بپوشید و از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
• خطر بروز مشکلات تاندونی در افراد بالای ۶۰ سال، مصرف‌کنندگان داروهای کورتونی (مانند دگزامتازون، پردنیزولون، پردنیزون یا مدرول)، افراد مبتلا به مشکلات شدید کلیوی، افراد با سابقه مشکلات تاندونی (مانند آرتریت روماتوئید) و دریافت‌کنندگان پیوند اعضا (مانند قلب، کلیه یا ریه) بیشتر است.
• این دارو ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک جدی شود که می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
• لووفلوکساسین ممکن است تعداد برخی سلول‌های خونی را در بدن شما کاهش دهد. به همین دلیل، ممکن است راحت‌تر دچار خونریزی یا عفونت شوید. برای پیشگیری از این مشکلات، از نزدیک شدن به افراد بیمار یا دارای عفونت خودداری کنید و دست‌های خود را مرتب بشویید.
• اگر پتاسیم خون پایین یا ضربان قلب غیرعادی آهسته دارید، لووفلوکساسین ممکن است خطر بروز ضربان قلب سریع، آهسته یا نامنظم، از دست دادن هوشیاری یا غش را در شما افزایش دهد.
• اگر از انسولین استفاده می‌کنید، ممکن است این دارو در برخی بیماران باعث قند خون پایین شود. ضروری است که علائم قند خون پایین، قبل از منجر شدن به بیهوشی کنترل شوند.
• پیش از انجام هرگونه آزمایش پزشکی، پزشک معالج را از مصرف این دارو مطلع سازید. زیرا مصرف این دارو می‌تواند بر نتایج برخی آزمایش‌ها تاثیر بگذارد.

مطالعه بیشتر: همه چیز در مورد قرص مترونیدازول

موارد منع مصرف لووفلوکساسین

وجود بعضی شرایط یا مشکلات پزشکی ممکن است باعث محدودیت مصرف این دارو شود؛ بنابراین در صورت ابتلا به هر یک از موارد زیر، پزشک خود را مطلع سازید:

• آنوریسم آئورت (برآمدگی در دیواره سرخرگ اصلی)
• برادی کاردی (ضربان آهسته قلب)
• دیابت
• اسهال
• مشکلات ریتم قلب (مانند فاصله QT طولانی) یا سابقه خانوادگی آن
• هایپوکالمی (پتاسیم پایین خون)
• بیماری کبدی (مانند هپاتیت)
• بیماری روانی یا سابقه آن
• ایسکمی میوکارد (کاهش خون‌رسانی به عضله قلب)
• تشنج، صرع یا سابقه آن (با احتیاط مصرف شود؛ زیرا ممکن است باعث تشدید بیماری شود)
• بیماری عروق مغزی (مانند تصلب شرایین)
• بیماری شدید کلیوی
• سابقه پیوند عضو (مانند قلب، کلیه یا ریه)
• مشکل در تاندون‌ها (مانند روماتیسم) یا سابقه آن (با احتیاط مصرف شود؛ ممکن است باعث تشدید عوارض جانبی گردد)
• بیماری کلیه (با احتیاط مصرف شود؛ زیرا ممکن است اثرات دارو به دلیل دفع کندتر آن از بدن افزایش یابد)
• میاستنی گراویس (ضعف شدید عضلانی) یا سابقه آن (نباید در بیماران مبتلا به این عارضه استفاده شود)

عوارض مصرف قرص لووفلوکساسین

عوارض جانبی شایع لووفلوکساسین شامل موارد زیر است:

• تهوع، یبوست و اسهال
• سردرد و سرگیجه
• مشکل در خوابیدن

گاهی قرص لووفلوکساسین می‌تواند عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشد؛ در صورت تجربه هر یک از موارد زیر، مصرف دارو را متوقف کرده و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:

• علائم پارگی تاندون: درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی، مشکل در حرکت، یا احساس صدا دادن در هر یک از مفاصل (مفصل را تا دریافت مراقبت یا دستورالعمل پزشکی استراحت دهید).
• کاهش قند خون: سردرد، گرسنگی، تعریق، تحریک پذیری، سرگیجه، تهوع، ضربان قلب سریع، احساس اضطراب یا لرزش
• علائم عصبی در دست‌ها، بازوها، پاها یا ساق پا: بی‌حسی، ضعف، گزگز، سوزش یا درد
• تغییرات جدی در خلق و خو یا رفتار: عصبی بودن، گیجی، بیقراری، بدبینی، توهم، مشکلات حافظه، مشکل در تمرکز یا افکار خودکشی

در موارد نادر، این دارو ممکن است به آئورت (سرخرگ اصلی بدن) آسیب وارد کند. این وضعیت می‌تواند به خونریزی خطرناک یا مرگ منجر شود. در صورت احساس درد شدید و مداوم در قفسه سینه، معده یا کمر، فورا کمک پزشکی دریافت کنید. همچنین در صورت مشاهده عوارض زیر، مصرف لووفلوکساسین را متوقف کرده و فورا با پزشک خود تماس بگیرید:

• درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی
• ضربان قلب سریع یا کوبنده، تپش در قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی (احساس غش کردن)
• اولین نشانه از هرگونه بثورات پوستی، هرچند خفیف
• ضعف عضلانی، مشکلات تنفسی
• تشنج
• افزایش فشار داخل جمجمه (سردردهای شدید، زنگ زدن در گوش، سرگیجه، تهوع، مشکلات بینایی، درد پشت چشم‌ها)
• مشکلات کبدی (درد بالای معده، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع به رنگ روشن، زردی پوست یا چشم)

تداخلات دارویی لووفلوکساسین

مصرف همزمان لووفلوکساسین با داروهای زیر کاملا ممنوع است:

• دروندارون
• پیموزاید
• تیوریدازین

این دارو همچنین ممکن است با موارد زیر نیز تداخل داشته باشد:

• آنتی اسیدها
• داروهای خاص دیابت مانند گلیپیزید، گلیبورید یا انسولین
• داروهای خاص ضد لخته شدن خون مانند وارفارین
• قرص‌ها یا پودر بافر شده دیدانوزین
• هورمون‌های استروژن یا پروژستین
• مولتی‌ویتامین‌ها
• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
• سایر داروهای تغییردهنده ریتم قلب مانند دوفتیلید، زیپراسیدون
• داروهای کورتونی مانند پردنیزون یا کورتیزون
• سوکرالفیت
• تئوفیلین

فهرست بالا ممکن است شامل تمام تداخلات احتمالی نباشد؛ بنابراین باید همه داروها و مکمل‌های غذایی که مصرف می‌کنید را در اختیار پزشک خود قرار دهید. همچنین در مورد مصرف سیگار، الکل یا مواد مخدر نیز به او اطلاع دهید؛ زیرا برخی از این موارد ممکن است با داروی شما تداخل داشته باشند.

دوره مصرف لووفلوکساسین

قرص لووفلوکساسین نوعی آنتی بیوتیک است و به همین دلیل باید یک دوره کامل مصرف شود. حتی اگر احساس می‌کنید عفونت شما کاملا برطرف شده است، مصرف این دارو را تا پایان دوره تجویز شده ادامه دهید (مگر اینکه پزشک دستور توقف داده باشد)؛ این کار برای جلوگیری از بازگشت عفونت ضروری است و توقف زودهنگام مصرف دارو، می‌تواند به مقاوم شدن باکتری‌ها در برابر درمان منجر شود. یک دوره درمان با این دارو معمولا بین ۷ تا ۱۴ روز طول می‌کشد؛ اما اگر پس از اتمام دوره مصرف قرص‌ها، همچنان احساس ناراحتی دارید، مجددا به پزشک خود مراجعه کنید.

شرایط نگهداری لووفلوکساسین

شربت و قرص لووفلوکساسین باید در دمای اتاق، بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد نگهداری شوند. همچنین این دارو می‌تواند برای مدت زمان کوتاه، مثلا در هنگام جابجایی در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد قرار گیرد. باید این دارو را در جای خشک و خنک و به دور از دسترس اطفال نگهداری کنید. آمپول لووفلوکساسین معمولا فقط در بیمارستان یا کلینیک تزریق می‌شود و نیاز به نگهداری در منزل ندارد.

داروهای هم گروه لووفلوکساسین

همان‌طور که گفتیم این دارو در دسته آنتی بیوتیک‌های کینولون (فلوروکینولون‌) قرار می‌گیرد. کینولون‌ها نوعی آنتی‌بیوتیک هستند که باکتری‌ها را از بین برده یا رشد آن‌ها را متوقف می‌کنند. کینولون‌ها در پنج دسته مختلف قرار می‌گیرند که یکی از این دسته‌ها، «فلوروکینولون‌ها» هستند. این گروه با یک تغییر شیمیایی از کینولون‌ها مشتق شده‌اند و این تغییر، اثرگذاری بر باکتری‌ها را افزایش داده و جذب، متابولیسم و دفع دارو را بهبود بخشیده است. علاوه بر  قرص لووفلوکساسین، داروهای زیر از رایج‌ترین فلوروکینولون‌ها هستند:

• سیپروفلوکساسین
• دلافلوکساسین
• جمی فلوکساسین
• موکسی فلوکساسین
• نورفلوکساسین (متوقف شده)
• افلوکساسین

مصرف لووفلوکساسین در بارداری و شیردهی

اگرچه مطالعات هنوز شواهد قطعی از خطر این دارو برای جنین را ثابت نکرده‌اند؛ اما مصرف آن در دوره بارداری حتما باید تحت نظارت پزشک باشد و خطرات و مزایای آن در کنار یکدیگر سنجیده شود. از آنجا که به طور کلی، جایگزین‌های ایمن‌تری برای این دارو در دسترس است؛ از نظر برخی از متخصصان این دارو در  ۳ ماهه اول بارداری منع مصرف دارد.

مصرف این دارو در دوران شیردهی فقط با تجویز پزشک مجاز است و در فاصله ۴ تا ۶ ساعت پس از مصرف دارو، نباید به کودک شیر داد. همچنین برای احتیاط بیشتر، برخی اوقات توصیه می‌شود تا دو روز پس از مصرف آخرین دوز دارو، از شیر دادن به کودک پرهیز شود (شیر دوشیده شده و دور ریخته شود)؛ اگرچه هنوز عوارض جدی بر کودکان شیرخوار ثابت نشده است.

جمع بندی

لووفلوکساسین نوعی آنتی بیوتیک قوی است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی جدی و مقاوم استفاده می‌شود. این دارو در دسته آنتی بیوتیک‌های فلوروکینولون است و مهم‌ترین کاربردهای آن درمان عفونت‌های ریوی حاد، عفونت‌های پیچیده مجاری ادراری و کلیه، عفونت‌های پوستی، پروستات، سینوزیت و همچنین عفونت‌های نادری مانند سیاه زخم و طاعون است. این دارو مانع از تکثیر و ترمیم باکتری‌ها شده و آن‌ها را از بین می‌برد.

قرص لووفلوکساسین با وجود اثرگذاری بسیار خوب، عوارض جدی و گاهی دائمی دارد که باعث می‌شود مصرف آن، فقط زمانی تجویز شود که هیچ داروی ضعیف‌تری پاسخگو باشد. از مهم‌ترین عوارض آن می‌توان به پارگی تاندون‌ها (به ویژه در سالمندان و مصرف کنندگان کورتون)، آسیب عصبی، اختلالات شدید روانی، آسیب به آئورت و افت ناگهانی قند خون اشاره کرد. همچنین این دارو با بسیاری از داروها از جمله آنتی‌اسیدها، مکمل‌های حاوی املاح، وارفارین و داروهای قلبی تداخل دارد.

همچنین اگر قصد انجام نمونه گیری و آزمایش در منزل را دارید، می‌توانید با پوشش بیمه پایه و تکمیلی از این خدمات در شهرهای تهران، کرج، شیراز، اصفهان، تبریز، آمل، ساری و رشت بهره‌مند شوید.

سوالات متداول

۱- قرص لووفلوکساسین ۵۰۰ برای چیست؟

این دوز برای درمان عفونت‌های باکتریایی متوسط تا شدید مانند ذات الریه، عفونت‌های کلیه و پروستات کاربرد دارد و معمولا زمانی تجویز می‌شود که سایر آنتی‌بیوتیک‌ها موثر نبوده باشند.

۲- قرص لووفلوکساسین ۷۵۰ برای چیست؟

این دوز بالاتر برای عفونت‌های بسیار شدید ریوی یا سیستمیک که تهدیدکننده زندگی هستند استفاده می‌شود. مدت درمان با این دوز معمولا کوتاه‌تر و تحت نظارت دقیق پزشک است.

۳- لووفلوکساسین برای عفونت ادراری خوب است؟

این آنتی بیوتیک برای درمان عفونت‌های ادراری حاد یا عفونت‌های کلیوی که با باکتری‌های مقاوم ایجاد شده‌اند تجویز می‌شود؛ اما معمولا زمانی تجویز می‌شود که آنتی‌بیوتیک‌های رایج موثر نباشند.

۴- لووفلوکساسین برای عفونت ریه تجویز می‌شود؟

بله این قرص یکی از داروهای تجویزی برای درمان ذات الریه است. همچنین برای درمان برونشیت حاد باکتریایی در بیماران پرخطر کاربرد دارد.

۵- لووفلوکساسین برای عفونت لگن خوب است؟

بله، این دارو برای درمان بیماری التهابی لگن با منشا باکتریایی استفاده می‌شود و معمولا در کنار سایر آنتی بیوتیک‌ها برای درمان طیف وسیع‌تری از این باکتری‌ها استفاده می‌شود.

۶- لووفلوکساسین برای عفونت گوش مفید است؟

گاهی این قرص برای درمان عفونت‌های حاد گوش میانی و خارجی که به باکتری‌ها مقاوم شده‌اند تجویز می‌شود؛ اما معمولا اولین انتخاب نیست.

۷- لووفلوکساسین برای عفونت معده کاربرد دارد؟

در بعضی مواقع برای درمان عفونت‌های باکتریایی دستگاه گوارش مانند اسهال شدید در حین سفر که منشا باکتریایی داشته باشد تجویز می‌شود؛ همچنین در درمان عفونت‌های شکمی حاد نیز استفاده می‌شود.

۸- لووفلوکساسین برای عفونت رحم تجویز می‌شود؟

بله این دارو برای درمان عفونت لایه داخلی رحم (اندومتریت) و سایر عفونت‌های باکتریایی دستگاه تناسلی زنانه استفاده می‌شود؛ اما معمولا اولین انتخاب درمانی نیست و زمانی تجویز می‌شود که سایر درمان‌ها نتیجه ندهد.

۹- لووفلوکساسین برای عفونت گلو خوب است؟

این دارو برای درمان گلودردهای باکتریایی مقاوم که به پنی سیلین و ماکرولیدها پاسخ نمی‌دهند، استفاده می‌شود؛ اما تنها در موارد بسیار خاص و تحت نظر پزشک تجویز می‌گردد.

۱۰- کپسول لووفلوکساسین برای چی خوبه؟

این دارو تنها به صورت قرص، شربت و آمپول و قطره چشمی موجود است و برای درمان عفونت‌های حادی که با آنتی بیوتیک‌های ضعیف‌تر درمان نشده‌اند استفاده می‌شود.

توجه داشته باشید که این مطلب، جایگزین نظرات و توصیه‌های تخصصی پزشکان نیست و هرگز از این مطلب به‌عنوان جایگزین توصیه پزشکان استفاده نکنید.